دوام بتن در سیکل یخبندان و عوامل و افزودنی های بتن موثر بر آن

یکی از مهمترین جنبه های دوام بتن مقاومت آن در برابر سیکل یخبندان بتن  است. بتن در سیکل  یخبندان مکرر از پوسته پوسته شدن تا فروپاشی کامل آسیب می بیند. برخی از راه های مقابله با این پدیده عبارتند از:

1- کاهش نسبت آب به سیمان: این عامل نفوذپذیری و تخلخل بتن را کاهش می دهد. بنابر این استفاده از یک فوق روان کننده بتن یا ابر روان کننده کربوکسیلاتی بتن توصیه می شود.

2- استفاده از افزودنی های حباب زا (حباب هواساز بتن): حباب های کنترل شده هوا درون خمیر سیمان فضایی را ایجاد می کند که آب می تواند به گردش دراید و از فشار ایجاد شده ناشی از یخبندان درون بتن کاسته می شود.

3- استفاده از افزودنی های پوزلانی: این مواد (برای مثال ژل میکروسیلیس یا دوغاب میکروسیلیس بتن) در میان منافذ مویینه نفوذ کرده و با پیشرفت هیدراتاسیون و واکنش با آهک آزاد مقدار مواد جامد در خمیر سیمان را افزایش داده و حجم منافذ مویینه را کاهش می دهند. در نتیجه نفوذپذیری بتن کاهش می یابد

4- استفاده از پوشش های نم بند سطحی بتن: این پوشش های سطحی (محافظ رطوبتی آبگریز نانو سیلان سیلوکسان سطحی بتن) با آبگریز کردن سطح بتن و ایجاد مانع برای ورود رطوبت و آب به بتن می توانند عملکرد بسیار مناسبی داشته باشند.

5- استفاده از افزودنی های بتن آب بند کننده و  نم بند کننده حجمی: این افزودنی های بتن نیز با کاهش حجم و اندازه منافذ مویینه و همچنین ایجاد آبگریزی در جداره این منافذ بتن مانع نفوذ آب به بتن می گردند و عملکرد بتن را در برابر سیکل یخبندان به شدت افزایش می دهند.